در سان فرانسیسکو، یک خانه باریک توسط Dumican Mosey Architects، Dolores Heights House، نمایشی از چگونگی استفاده حداکثری از یک قطعه زمین نامناسب است که یک خانه وسیع با منظره درختان ایجاد میکند.
یک خانه باریک، پتانسیل زیادی را در میان تپههای شیبدار و خانههای رنگارنگ کج و معوج سانفرانسیسکو به نمایش میگذارد. برای معماران، کار روی قطعات کوچک زمین میتواند دشوار باشد، بهویژه در قلب متراکم و شهری یک شهر. با این حال، Dumican Mosey Architects با کار کردن در فضاهای کوچکتر برای این پروژه خانه باریک – خانه Dolores Heights، که در پشت درختان شاخ و برگ باز کرده است – یک سایت ساختمانی نامناسب را متحول کرده است.

این استودیوی مستقر در سان فرانسیسکو کار روی این پروژه را برای یک توسعهدهنده آغاز کرد. خانه حاصل پس از اتمام، توسط زوجی با دو فرزند خردسال خریداری شد. مشتریان جدید از طراحی اصلی راضی بودند، اما به همکاری نزدیک با شرکت برای تطبیق جزئیات با ترجیحات خود، که شامل مواد و پرداختها میشد، ادامه دادند.

انتقال مالکیت به عنوان مانعی برای Dumican Mosey Architects تلقی نشد، بلکه فرصتی ارزشمند برای اعمال سطح پیچیدهای از جزئیات در محل سکونت و ارتقای پروژه برای ایجاد یک خانه سفارشی ایدهآل در نظر گرفته شد.

این اقامتگاه با معماری مدرن شامل چندین حجم مکعبی است که در یک سایت شیبدار روی هم چیده شدهاند. این ماهیت هندسی از طریق مواد شیشه، سنگ و فولاد خود با عمق و شفافیت بازی میکند. نمای جلویی خانه بیشتر با شفافیت بازی میکند و امکان باز بودن را فراهم میکند در عین حال تعادل حریم خصوصی را برای مشتری حفظ میکند.

نمای پشتی بسیار بازتر است و شیشه متریال اصلی بکار رفته در آن است و به نور اجازه میدهد در سراسر ساختمان جریان یابد. این پانلهای شیشهای بزرگ، خانه را قاب میکنند، یک درخت بزرگ و سالم که در حیاط خلوت بلند ایستاده و با دقت حفظ شده است.

چیدمان داخلی خانه توسط دهلیز سه ارتفاعی در هسته آن طراحی شده است. قرارگیری آن، که از جلو تا پشت خانه امتداد دارد، به نگاه اجازه میدهد تا در فضا گردش کند، در حالی که حس مشترکی را در سراسر فضا ایجاد میکند. یک راه پله فولادی تاشو به جذابیت بصری میافزاید و با دیوار تختهای چوبی از کف تا سقف پشت آن تضاد ایجاد میکند.

یک نورگیر در بالا نور طبیعی را به داخل دعوت میکند که خانه را روشن میکند و در عین حال باعث میشود سایهها در طول روز در اطراف فضای داخلی به رقص درآیند. این باز بودن و ادغام آسمانها در بالا، مانعی بین زندگی داخلی و خارجی را از بین میبرد.

اتاق نشیمن در طبقه دوم واقع شده است و به یک تراس عرشهدار در بیرون باز میشود که مشرف به درخت است. یک درب کشویی شیشهای با قاب فولادی پهن، مناظری از مرکز شهر را به نمایش میگذارد. کفپوشهای بلوط با تختههای پهن، به خانه اجازه میدهد تا به عنوان یک خانه درختی بسیار شیک عمل کند، لمسی بازیگوش و سرگرمکننده و نوستالژیک به زندگی معاصر.
