ساختمان اداری آینده: جایی میان کار و خانه
دغدغه‌ی ما این بود که نسل بعدی فضاهای اداری چگونه باید باشد؟ چطور می‌توان فضای کار را به بستری برای تجربه‌ی زیست، احساس تعلق و تعامل تبدیل کرد؟ ما احساس تعلق را در خانه‌هایِ حیاط مرکزیِ معماریِ سنتیِ ایران تجربه کرده‌ایم. خانه‌ای میان‌تهی که دیالوگی هم‌‍زمان بین فضاهای درونی و بیرونی در تجربه‌ی حضور ساکنین شکل می‌دهد. فضایی که متعلق به خود اوست.
بنابراین تصمیم گرفتیم فضای مرکزی پروژه را با انتقال هسته‌های دسترسی عمودی به اطراف، خالی کرده و از این فضای بینابینی برای یکپارچگی ساختمان و شکل‌گیری هویتی به هم پیوسته در درون فضا استفاده کنیم. این تصمیم ویژگی‌های فضایی چون دیدهای متوالی طبقات، مناظر متنوع شهری، نفوذ نور به فضای مرکزی، افزایش جداره نورگیر فضاها، افزایش ارتباط عمودی و افقی داخلی به واسطه‌ی پله‌ها و پل‌ها را فراهم کرد.
در نتیجه این ساختمان اداریِ بیست طبقه از یک محیطِ صرفا برای کار، تبدیل به ساختمانی بلندمرتبه در ترکیب با خانه شد. ساختمانی که محیط کار را به فضایی برای لذت بردن از کار تبدیل می‌کند.
پردیس عمودی عمارت
مسابقه محدود | 1403
زیربنا: 34.800 مترمربع
کارفرما: شرکت ساختمانی عمارت
معمار ارشد: محمد مجیدی
معمار(ان) مسئول: سارا آکوچکیان، سپهر مالکی، احسان امانی
تیم طراحی: مریم فیض، نسترن سودمند، سجاد نویدی، سجاد یزدانی
تصاویر سه‌بعدی و انیمیشن: پوریا میرزایی، امیرحسین شمس، شایان نبوی‌نژاد
گرافیک: مهسا شبستانی‌پور، سارا موسوی‌نسب
ماکت: علی سرمست، مریم حاجیان‌مفید، محمد صفری، لیلا کولایی
سازه و تاسیسات: فرزاد بحری، علیرضا کهندانی، حامد دلاوری
این مطلب را هم بخوانید...
عکسهای پروژه
