نور، دغدغه اصلی در بازسازی و طراحی مجدد این خانه قدیم در رزدیل تورنتو نبود، اما نمیتوان تاثیر آن را در طراحی فضای داخلی این خانه شش خوابه را نادیده گرفت. این خانه 6000 فوت مربعی که در اصل در سال 1911 ساخته شده و بیشتر معماری به سبک هنر و صنایع دستی خود را حفظ کرده است، از موقعیت خود در یک دره بهره زیادی میبرد. درختانی که نور لطیفی را از پنجرهها عبور میدهند و الگوهای جذابی را در فضاهای اصلی زندگی ایجاد میکنند، قاببندی شدهاند. مگ کسیدی، طراح داخلی، از این ویژگی طبیعی متمایز برای خلق یک فضای داخلی جاودانه استفاده کرد.

مگ کسیدی، مدیرعامل و مدیر استودیو مگ کسیدی، با ایجاد تعادل بین “میراث کلاسیک” و “محیطی گرم و کاربردی” مناسب برای خانواده جوان پنج نفرهای که در آنجا زندگی میکنند، فرآیند طراحی را با شناخت مشتریانش آغاز کرد. او میگوید: «هدف خلق فضایی بود که عمیقاً شخصی به نظر برسد – فضایی که واقعاً منعکسکننده ذات مشتریان ما باشد. ما در مراحل اولیه زمان قابل توجهی را صرف شناخت داستان خانواده، سفرهایشان و دیدگاهشان برای خانه همیشگیشان کردیم. در حالی که ما آزادی خلاقانه برای کاوش در بسیاری از ایدهها را داشتیم، بر جزئیات کلیدی که برای مشتریان ما مهم بود متمرکز ماندیم و اطمینان حاصل کردیم که ترجیحات آنها در هر بخش از طراحی گنجانده شده است.»

احترام به میراث بیش از 100 ساله خانه ضروری بود و کسیدی و تیمش به عناصر طراحی لایهبندی شده و جاودانه تکیه کردند. “در خلاصه پروژه، زیباییشناسیای خواسته شده بود که از هر چیز خیلی مدرن یا بیش از حد مینیمالیستی اجتناب کند، و فضایی ایجاد کند که غنی، دعوتکننده و پر از شخصیت باشد.” در حالی که تیم مگ کسیدی با معماران ریچارد ونگل و بولت دولوپمنتز روی یک الحاقیه و اصلاحات جزئی در نمای بیرونی کار میکردند، معماری داخلی خانه به طور کامل مورد توجه قرار گرفت. کسیدی به عنوان مثال میگوید: “هر قطعه از گچبری سقف در خانه توسط تیم ما به صورت سفارشی طراحی شده بود و مقیاس آن عمداً بسیار بزرگ با یک انحنای ملایم ساخته شده بود که به طرز هنرمندانهای چشم را به سمت بالا هدایت میکند. وقتی با چوبکاری طبیعی ترکیب میشود، حضور گچبری بلوط واقعاً چیز بسیار خاصی است.”

این خانه که با سه طبقه بالای زیرزمین ساخته شده است، یک پلکان مارپیچ ملایم که با گچ پوشانده شده، بافت پیوندی بین هر طبقه است. کسیدی میگوید: «ما میدانستیم که این پلکان باید چیزی باشد که بتواند با ظرافت و زیبایی در تمام طبقات حرکت کند و در خانه احساس سنگینی و فشار ایجاد نکند.» علاوه بر چشمگیر بودن، روکش گچی نرمی را به معماری تضمین میکند که به ویژه هنگام مشاهده از بالاترین طبقه، بسیار زیبا به نظر میرسد.

در سطح زیرزمین، کسیدی و تیم ساختمان و معماری دو تیر بزرگ برای پشتیبانی سازهای نصب کردند و پس از بررسی مهندسی، با یک مسئله زیباییشناختی مواجه شدند. او به یاد میآورد: «هیچکس نمیخواهد تیرهای سازهای را که با شکوه نه چندان زیبای خود نمایان هستند، ببیند.» بنابراین “ما زیرزمین را به طور کامل بازطراحی کردیم تا تیرها را در آنچه اکنون تماشاییترین بار مرمر کریستالو و برنجی است، ادغام کنیم.”

همچنین یک اتاق شراب در زیر زیرزمین وجود دارد که به دلیل حفر شدن در سطح زمین، از کنترل دمای طبیعی بهرهمند است. کسیدی اضافه میکند: «این فضا دارای سقفی کمی منحنی است و با گچ و چوبکاری بلوط سفارشی برای نگهداری شراب پوشانده شده است. دو پیشخوان قدیمی از فرانسه وارد شدند و فضایی بسیار دلپذیر برای معاشرت، مزه کردن و صرفاً لذت بردن از همه چیز ایجاد کردند.»

کسیدی اولین کسی است که اعتراف میکند این خانه رنگارنگترین خانهای است که تا به حال طراحی کرده است و او عاشق روشی است که مشتریانش رنگ را به روشی پر جنب و جوش وارد کردهاند. او میگوید: «این دیدگاه واقعاً در فضاهایی مانند اتاق کودکان، اتاق مهمان و به ویژه در اتاق لباسشویی که در آنجا رنگ اسطوخودوس خیرهکنندهای را روی چوبکاری معرفی کردیم، جان گرفت.»

حتی در شش حمام و دو سرویس بهداشتی خانه، کاشیهای بافتدار و سنگ مرمر رنگی برای تعریف هر فضای صمیمی به کار رفتهاند.

با چهار سال زمان صرف شده برای ساخت، گنجاندن قطعات متعدد از مجموعه مبلمان سفارشی کسیدی، این پروژه را به یک پروژه عمیقاً شخصی تبدیل میکند. کسیدی که توسط مشتریانش برای انتخاب مبلمان و روشنایی منحصر به فرد قدرت گرفته است، استدلال میکند که شاهکار اصلی، آثار هنری زوج است. او توضیح میدهد: «مجموعهای که از سالها جمعآوری متولد شده و در عین حال برخی اضافات جدید را نیز معرفی میکند، واقعاً چیزی بود که این خانه را به چیزی غنی از شخصیت، تاریخ و گفتگو تبدیل کرد.»

در خانهای به این بزرگی، لحظات خاص متعددی وجود دارد، اما برای کسیدی، فضای اتاق نشیمن رسمی هر بار توجه او را جلب میکند. او میگوید: «این فضا زیباترین نور ملایم را تنفس میکند و دیوارهای گچکاری بافتدار، اتاق را مانند یک فضای گالری کوچک جلوه میدهد.» نمایش برخی از قطعات هنری خاصتر، اضافه شدن یک شومینه سنگ آهکی، مبل سفارشی از مجموعه جدید روان کسیدی و لوستر دمیورژ، ظرافت خانه را منعکس میکند.

لمسهای روحانگیز به دیوارهای اتاق ناهارخوری رسمی نیز گسترش مییابد، که مناظری از محل سکونت گذشته و حال مالکان خانه و سه پرنده کوچک را برای نشان دادن فرزندانشان به تصویر میکشد، که همگی توسط هنرمند جیمز مابلی با دست نقاشی شدهاند. کسیدی به اشتراک میگذارد: «این لحظات متفکرانه در اطراف خانه است که باعث ایجاد گفتگوی زیبا میشود،» علاوه بر ایجاد حس شخصیت صاحبان خانه.

او با اشتیاق میگوید: «لحظهای که وارد این خانه میشوید، بلافاصله احساس گرما و ظرافت به شما دست میدهد. در حالی که طراحی آن انتقالی است، قدردانی واقعی از جزئیات مدرن وجود دارد. من به اینکه تیم چگونه تمام تلاش خود را در این خانه به کار گرفت افتخار میکنم و این شامل سازندگان، معماران، صاحبان خانه و بقیه تیم نیز میشود. این واقعاً یکی از آن پروژههایی بود که یک شرکت میخواهد بارها و بارها انجام دهد.»















این مطلب را هم بخوانید...







